I'm vertical

i just arted

Tuesday, June 17, 2008

Morning Thoughts. Insane Happiness.

Το ξυπνητήρι εκνευριστικό
όπως πάντα.
Χτυπάει σα μανιακό.
Λες και διεκδικεί κρυφά το ρόλο σειρήνας.
Δε θέλω να ξυπνάω,
ούτε καφέ να πίνω.
Θέλω να αφήνω το πατζούρι κλειστό,
να γυρίζω πλευρό
και εκείνος να με χαϊδεύει
σα γατί μικρό στην αγκαλιά του.
Οι μέρες συνεχίζουν να είναι μεγάλες.
Αυτή τη φορά σα παράθυρο στο κόσμο.
Κάποιες τυχερές μέρες, τ'ανοίγω.
Κάποιες άλλες δεν έχω πολλά πολλά
και ανεβάζω το μάνταλο.
Και τα απογεύματα είναι μαγικά.
Σα ξωτικά με παίρνουν,
βουτώντας με στις καλοσύνες τους.
Εχτές, ήρθε μαζί και η καθημερινότητα.
Χέρι με χέρι με έπιασε. Με κρατούσε.
Συνεντευξιαζόμενη από ένα τύπο
με όλα τα λογοτεχνικά βραβεία
που έχουν εφευρεθεί.
Κέρδισα μια θέση στο Manchester.
Mεταπτυχιακό. Ένα κοφτό του Mail.
Που μ'ανοίγει το παράθυρο.
Σηκώθηκα.
Κλείνω το ξυπνητήρι.
Είναι πρωί. Ακόμη.