I'm vertical

i just arted

Monday, November 19, 2007

Οριοθέτηση. Ήλιος. Εσύ.

Δύο μέρες.
Μεγάλες. Σα χρόνος.
Βουβός.
Καταθλιπτικός.
Σα χρόνος. Κακός.
Και εσύ.
Έξω από αυτόν.
Να τον σταματάς.
Να τον μειώνεις.
Κάτι δυνατά χέρια που έχεις.
Σα προστατευτικές τανάλιες.
Με κλείνουν μέσα.
Με προστατεύουν.
Λίγα μηνύματα στο κινητό.
Ενθαρρυντικά. Πολύ.
Όλοι λένε για τη δυναμή μου.
Εγώ γιατί δε την βλέπω?
Στεναχωρήθηκα πολύ.
Όχι για μένα
αλλά για σένα.
Που αισθάνθηκα να μη σε στηρίζω.
Όταν έπρεπε.
Αντί να πέφτω.
Αλλά..
δε με όριζα.
Συντεταγμένες στο μηδέν.
Και συ.
Καλός. Δεχτικός. Υπομονετικός.
Να με ορίζεις.
Να τραβάς γραμμές.
Να τις ζουπάς.
Να με οριοθετείς.
Και εγώ.
Να τις νιώθω.
Στη πλάτη. Βαθιά.
Να με αλλάζουν.
Προς τα πάνω.
Ξόρκισες τα άσχημα.
Τα δυσάρεστα.
Και εσύ μαζί με μένα.
Πάνε πια αυτά.
Τελείωσαν.
Μας τελείωσαν.
Δε δίνω άλλο κλάμα.
Τα ξόρκισα.
Και τον ορισμένο χρόνο μου
μακρία σου.
Και τον καρκίνο του πατέρα μου.
Ξημερώνει τώρα πια έξω.
Και με κάνεις και βλέπω ήλιο.

Wednesday, November 7, 2007

Sadness


Βρέχει έξω και με προδιαθέτει.
Κλαίω συνέχεια από τη Κυριακή.
Τα μάτια μου, δυο λοξές γραμμές.
Δύο σχισμές.
Τα χέρια σκληρά.
Ακούω κάτι τραγούδια στο repeat.
Τα παλιά της Imogen Heap.
Φτιάχνω πράσινο τσάι.
Τρώω μανταρίνια.
Tη δουλειά τη βαριέμαι.
Και είναι πολύ. Πολύ.
Περπατάω πια τις αποστάσεις.
Και όσο λείπεις.
Άλλο τόσο κλαίω.
Και είναι και τα νέα που φτάνουν πάντα στα αυτιά μου κακά.
Σειρήνες.
Δε σταματούν.
Και είναι και ο καιρός.
Η χάλια διάθεση.
Και εκεί που λέω έφτασα πάτο.
Τελικά πάω και πιο κάτω.
Και πιο κάτω.
Φτιάχνω και άλλο τσάι.
Η κουζίνα βρωμάει.
Οι ντομάτες που'χες στο τραπέζι μούχλιασαν.
Βραστό νερό.
Τσάι.
Καυτό. Πράσινο.
Μπας και ζεστάνει και το μέσα μου.
Μπας και βρω λίγη. Δύναμη.
Απ'αυτή να σου δώσω. Να λουστείς.
Οι δύο μέρες που πέρασαν ήταν τέλειες.
Τέλειες για να χάσω κάτι.
Κάτι. Τα πάντα.
Ένα στυλό από το γραφείο.
Κάτι σημαντικά χαρτιά για τη δουλειά.
Μια φίλη, που όλο λέει θα τηλεφωνήσει.
Και ποτέ δε το κάνει.
Ένα deadline για μια εφημερίδα.
Τον ύπνο μου.
Την ευτυχία μου.
Εσένα.
Την υγεία του πατέρα μου.
Εσένα.
Εσένα.
Εσένα.
Εσένα.
Εσένα.
Πάνε οι μέρες.
Φεύγουν.
Καλέ μου.