I'm vertical

i just arted

Thursday, October 1, 2009

Από τότε δεν έχω ξαναπιάσει χαρτί.

Θυμάμαι. Το κρύο μεσημέρι
στο διάδρομο που μύριζε χλωρίνη.
Στριμωγμένη στο καφέ παγκάκι με μια κυρία.
Ο γιατρός στυφός. Λειψός.
Να κοιτά περίεργα και να μη μιλά.
Μέχρι να κάτσω. Πρέπει να γίνει.
Εγχείρηση καρδιάς. Η ρουτίνα του.
Χίλιες λέξεις να βγαίνουν από το στόμα του.
Βαριές να πέφτουν στο μωσαικό.
Να το τσακίζουν.
Μαζί και εγώ. Κρύο Μάρμαρο. Λευκό.
Θυμάμαι. Την Όλγα να με κρατά απ 'το λαιμό.
Δυνατά. Να σκέφτομαι μόνο
πως θα στο πω. Γιατί εσύ και όχι εγώ.