I'm vertical

i just arted

Saturday, March 31, 2007

Κουλές μέρες. Πανικοβάλλομαι.

Πέμπτη.
Καθόμαστε για καφέ στου Κούν.
Ένας άντρας πλησιάζει προς το μέρος μου.
Ανοίγει μια εφημερίδα. Την ακουμπά στο τραπέζι.
Σχεδόν πάνω στα χέρια μου.
Πανικοβάλλομαι.
Διάβασε, λέει.
Τον κοιτάω. Κοιτάω την εφημερίδα.
Πανικοβάλλομαι.
Athens Voice. Ανοιχτή στα ζώδια.
Πού ξέρεις ότι τα διαβάζω?
Και εγώ σε διαβάζω. Απαντά.
Πανικοβάλλομαι.

Παρασκευή Ι.
Οκτώ το πρωί.
Περιμένω τη φίλη μου να με πάρει με το αυτοκίνητο.
Μια αναμαλλιασμένη γυναίκα τρέχει προς το μέρος μου.
Γρήγορα. Γρήγορα.
Πουτάνα. Θα σε ξεμαλλιάσω.
Αποκλείεται να λέει εμένα.
Μωρή πουτάνα μη κάνεις ότι δε μ'ακούς.
Πανικοβάλλομαι.
Εμένα εννοεί. Πλησιάζει.
Γρήγορα. Γρήγορα.
Μωρή, θα φωνάξω την αστυνομία.
Πανικοβάλλομαι.
Ένας κύριος μπαίνει μπροστά μου.
Δε τη ξέρω. Δε τη ξέρω.
Ήταν βρώμικη. Απεριποίητη. Σιχαμένη.
Πανικοβάλλομαι.

Παρασκευή ΙΙ.
Δουλέυω.
Το μάτι μου πιάνει το Γιάννη.
Αυτός κοιτά προς τα μέσα.
Με βλέπει.
Πανικοβάλλομαι.
Γυρνάει. Φεύγει.
Ούτε ένα γειά.
Ούτε ένα κούνημα χεριού.
Πανικοβάλλομαι.
Και αυτός τα ΄ίδια κάνει. Ό,τι και εγώ.
Εκδικείται.
Πανικοβάλλομαι.

Παρασκευή ΙΙΙ.
Το κινητό στο αθόρυβο.
Μετά από δύο ώρες κοιτώ την οθόνη.
Ο άντρας με το μπουφάν είχε πάρει τηλέφωνό.
Πανικοβάλλομαι. Πανικοβάλλομαι. Πανικοβάλλομαι.

10 comments:

GouRouni said...

Σάββατο I

...................................
...................................
...................................
...................................

έλα... έλα.. για πες τώρα που αρχίζει να έχει ενδιαφέρον :P

Καλημέρα Μαριλού...

Μάκια :)

sunday said...

Σε βρήκα μέσω του σχόλιου στον Narita. Με ανατριχιάζει ο τρόπος που γράφεις(καλό είναι αυτό). Αλλά με φρίκαρες ακόμα δεν ξύπνησα καλά καλά.

Τα σέβη μου ;D

Aggelos Spyrou said...

Παρασκευή πρωί...
Χτυπάει το τηλέφωνό μου...
Αναγνώριση: η πρώην γυναίκα μου...
4 χρόνια έχουμε να μιλήσουμε...
Το πράσινο κουμπί απάντησης καίει...
Πανικοβάλλομαι...
Το πατάω... Μιλάω.
Βλακείες. Ρουτινιασμένες λέξεις.
Πανικός για τις επόμενες.
Κόβεται η γραμμή.
Κλείνω το κινητό.
Πανικοβάλλομαι ότι μπορεί να ξαναπάρει κάποτε... Μπορεί...

Άρα, μαριλού μου, την παρασκευή είχαμε κάτι κοινό...

Ο:)

Marilou said...

Goyroyni eytixws to savvato den sinexistike i koylamara.. i mallon mexri twra tpt koylo den exei ginei..
Sunday, xarika gia ti gnwrimia..
me skiazeis poy se skiazw.. giati?!!
Aggele.. mipws lew mipws eixame kanena anadromo ermi???? (de 3erw apo zwdia alla oti kako ginetai akoyw padoy oti eixe anadromo ermi, logika aytow ta plirwnei ola)!!!
filakia
x

sunday said...

Μη σκιαζεσαι που με σκιαζεις! Μ'αρεσει να σκιαζομαι. Ξυπναω (σωματικα και πνευματικα).

Marilou said...

aahh.. sunday, poli xairomai tote!
na'sai kala!
x

Little A said...

Kαλημέρες!
Καλό μήνα!
Χαμογέλα :)

Ευτυχία said...

...Πάντως, Μαριλουδίτσα μου, αν όντως έχει βάλει ο κυρ-Ερμής ο ανάδρομος το χεράκι του σε όλα αυτά, τότε μάλλον μας έχει πάρει όλους σβάρνα!!! Κι εμένα από την Πέμπτη μέχρι χθες δεν με άφησε σε ησυχία!!! Καιρό είχε να με αιφνιδιάσει έτσι!

Μην πανικοβάλλεσαιαιαιαιαιαι!!!!!!

Agent of Chaos said...

Καλημέρα γλυκιά μου.. Μου έλειψες!
Οκ.. Ζούμε σ'έναν τρελό τρελό κόσμο
Και μερικές φορές πανικοβάλλεσαι, αγχώνεσαι.. Δεν αξίζει τον κόπο.
Βαθιές ανάσες.. και απόσταση. Απ'ότι είναι δυσάρεστο, ενοχλητικό, επώδυνο, παλιό, ψυχοφθόρο. Πολλά μέτρα συναισθηματικής -και φυσικής αν μπορείς- απόστασης..!
φιλάκια

Marilou said...

πολλά φιλιά σε όλους!!
χ