Περπάταγα. Σήμερα.
Γνωστή
οδός. Γνωστά
βήματα. Γνωστά
πρόσωπα.
Εσύ.
Έγνεψες γεια.
Εσύ πρώτος.
Ανταπέδωσα.
Ήλιος μπήκε. Παντού.
Έκανες νόημα. Να'ρθω.
Προχώρησα.
Λες και δεν είδα.
Ποτέ. Τίποτε.
Σε εκδικήθηκα.
Ούτε μια φορά απόψε δε σε θυμήθηκα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Πρέπει να μου μάθεις το κόλπο...
αν και είμαι γουρούνι.. αυτό δεν νομίζω να το καταφέρω ποτέ..
Είμαι συναισθηματικό γουρούνι... αλλά παραμένω γουρουνι...
Βλέπω το επόμενο σου editorial να είναι....
Η ζωή με ένα Γουρούνι... το ροζ δεν είναι μόνο χρώμα γυναικείο :P
PS. Μάλλον σε λάθος σημείο απαντάω...αλλά είμαι άσχετος με τα blog :) (όχι ότι είμαι σχετικός με κάτι άλλο!!)
"γιατί το ροζ είναι συνηφασμένο με τη θηλυκότητα?... "
ίσως όπως το μαύρο με το πένθος.. το λευκό με την αθωότητα...
Μάλλον η ανάγκη να συνδιάζουμε καταστάσεις με ανθρώπους.. μας έχει οδηγήσει στον συνδιασμό χρωμάτων με συναισθήματα..
Τελικα σήμερα είναι η μέρα που προσπερνάς πράγματα και καταστάσεις...
Μήπως να σου δώσω ένα ροζ χρώμα και εσένα;...
... σε κάθε αντικείμενο, μόνοι μας καθορίζουμε την αξία του...
Η ανάγκη να εκφραστούμε, μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσα από ένα μπουφάν.. ή ένα ποιήμα...
Έτσι και αλλιώς το μέσο που μας φέρνει κοντά σε καταστάσεις ή αναμνήσεις, είναι κάτι που είτε ήδη ελέγχουμε, είτε αναζητούμε...
(από την άλλη αν το μέσο είναι το αυτοκίνητο σου... σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες, μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνο...χεχε)
Ροζ on ice... Not bad... εδώ κάνει καρίερα μια τεκίλα που λέγεται.. Hose cuervo .. Το δικό μας θα σκίσει..
Σε ζάλισα σήμερα έτσι; :)
Έχω την εντύπωση ότι ποτέ δεν αφήνουμε τα σημάδια πίσω... απλά μετά από καιρό δεν έχουν την ίδια επίδραση σε εμάς...
Ξεχνάμε.. ή επιλέγουμε να ξεχνάμε...
Σε ευχαριστώ για την προσθήκη... όχι τόσο στα link σου... αλλά στην απλή επικοινωνία που έχουμε...
Μάκια...
Γρηγόρης
einai ena piato pou trwgetai kruo
isws phres dynamh
k oxi ekdikhsh
k ta duo kala einai
Post a Comment